Zonnestraaltje

Voetstappen

Ik droomde eens en zie ik liep Aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook De Heere liep aan mij zij.

We liepen saam het leven door En lieten in het zand, Een spoor van stappen, twee aan twee, De Heere liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij En zag mijn levensloop, In tijden van geluk en vreugd, Van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek, Zag ik langs heel de baan, Daar waar het juist het moeilijkst was, Maar één paar stappen staan.

Ik zei toen: "Heere waarom dan toch? Juist toen ik U nodig had, Juist toen ik zelf geen uitkomst zag Op het zwaarste deel van het pad."

De Heere keek toen vol liefde aan En antwoordde op mijn vragen: "Mijn lieve kind, toen 't moeilijkst was Toen heb Ik jou gedragen."